เตาะ ๆ แตะ ๆ คือ
สัทอักษรสากล: [tǿ tǿ te te] การออกเสียง:
"เตาะ ๆ แตะ ๆ" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะ ๆ แตะ ๆ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะแตะ ก็ว่า.
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- เตา น. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มหรือเผาสิ่งต่าง ๆ ตามปรกติใช้ฟืนหรือถ่าน ถ้าใช้สิ่งอื่น ๆ ก็เรียกชื่อตามสิ่งนั้น ๆ เช่น เตาแก๊ส เตาไฟฟ้า.
- ตา ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
- แตะ น. เรียกรั้วหรือฝาเรือนที่ใช้ไม้รวกหรือไม้ไผ่ผ่าซีกขัดกันว่า รั้วขัดแตะ ฝาขัดแตะ. ว. เรียกเกือกหรือรองเท้าไม่หุ้มส้นชนิดหนึ่งว่า เกือกแตะ
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- เตาะแตะ ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินเตาะแตะ, กระเตาะกระแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; เรียกการเล่นการพนันหรือทำการค้าอย่างมีทุนน้อยแล้วต่อทุนให้มากว่า เล่นเตาะแตะ ค้าขายเตาะแตะ.
- เตาะๆ แตะๆ กระเตาะกระแตะ ป้อแป้ เตาะแตะ ไม่แข็งแรง
- เดินเตาะแตะ เดินโซเซ เตาะแตะ เดินงอกแง่ก
- เด็กกําลังเตาะแตะ เด็กเล็ก เด็กหัดเดิน
- แตะเบา ๆ จุมพิต
- แต่ ๆ ว. เสียงร้องเช่นนั้นและทำมือส่ายไปมาล่อให้เด็กเล็ก ๆ รำ, แต่ช้าแต่ ก็ว่า.
- กระเตาะกระแตะ ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.
- การเดินเตาะแตะ การเดินแบบไม่มั่นคง
- แตะหรือถูเบา ๆ การถากไป การถูเบา ๆ การเฉียดไป ดูแลสัตว์ที่อยู่บนทุ่งหญ้า ทุ่งปศุสัตว์ รอยข่วนเบา ๆ แผลถลอก
- ตะคุ่ม ๆ ว. ที่เห็นเป็นเงาดำ ๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด.